Sztuka Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję jest emocjonalnym obrazem relacji syna z ojcem w obliczu cierpienia i śmierci. 

Mateusz Pakuła ukazuje niesamowitą brutalność i horror procesu umierania, po to, by ostatecznie przejść do pytania o eutanazję. Autor jednoznacznie prezentuje swój pogląd na ten temat. Jednak czasami używany przez niego język wydaje się zbyt ostry.  

Aktorstwo, szczególnie Szymona Mysłakowskiego, było wybitne, a muzyka i scenografia – wręcz genialne.